Okee, relatief gezien dan. Op stage is er weer eens geen drol te doen dus ik gebruik mijn dagen om een beetje bij te komen. Mijn avonden zaten echt de hele week vol met allemaal leuke dingen.

Maandag had ik echt de hele de hele dag nodig om enigzins bij te komen van het Cardiff avontuur. Ik was zo moe dat er niet echt wat gekomen is van al mijn goede voornemens. De rest van de dag heb ik besteed aan het 'huishouden', wasjes doen etcetera. Dinsdag moest ik weer naar stage en ben ik 's avonds met Eponine en Fransisco naar the Rewrite geweest. Dat is een film met Hugh Grant die overigens enorm oud geworden is. Wel een aanrader trouwens. We zijn naar de bios in Cabot Circus gegaan. Echt een vette bios met super beeld en geluid. Wel een beetje duur, maar het was het zeker waard. Heel grappig om te merken hoe goed ik de film eigenlijk kon volgen, vooral aangezien er natuurlijk geen ondertiteling is. Het Engelse accent is nu zelfs beter te volgen dan het Amerikaanse, dat echt veel makkelijker is dan Engels. Maandag heb ik Love Actually voor de eerste keer dit jaar gekeken. Jaja, ik heb het goed kunnen uitstellen dit jaar. Ook deze film leek ik beter te begrijpen. Al kan dat ook wel komen doordat ik alle teksten mee kan spreken.

Woensdag ben ik na stage op zoek gegaan naar een paar leuke en goedkope schoenen, aangezien ik mijn laarsjes niet iedere dag aan kan zonder last te krijgen van mijn voeten. Voor ballerina's is het ondertussen geen weer meer dus tijd voor nieuwe. Helaas heb ik niks kunnen vinden in mijn budget. Dat overigens best laag is, want Engeland is zooo duuuuurrrr :(. En Cardiff was ook geen megagoedkoop weekend. Anyway, niks gevonden dus. Daarna ben ik met Kathrin koffie gaan drinken in een schattig café in Stokescroft, het 'art' deel van Bristol. Er wonen dus ook heel veel creatieve mensen. Het café heet the Bristolian. Zeker een aanrader! Het is zo grappig hoe groot het verschil is tussen de verschillende delen van Bristol. Je moet het echt zien, het is niet uit te leggen. Stokescroft is niet te vergelijken met Park Street. Park Street is weer niet te vergelijken met Broadmead en Whiteladies Road is ook weer heel anders. De harbourside is uniek door het uitzicht op het water en dat brengt weer een andere sfeer met zich mee en ga zo maar door. Ik vind het fantastisch, want zo is er altijd wel wat leuks te doen! Toen we klaar waren met onze koffie was het ondertussen al 8 uur geweest en aangezien ik geen colleges hoef voor te bereiden maakt dat voor mij niks uit. Helaas is dat voor andere mensen niet het geval en moest Kathrin weer aan het werk. Kwam mij wel goed uit, ik was ondertussen best moe.

Donderdag natuurlijk weer stage, maar dit keer waren we wat eerder klaar dan normaal. Alle managers waren foetsie (hehehehe) en daar moest natuurlijk gebruik van gemaakt worden! Pauline gaat volgende week met pensioen en daarom zijn we met z'n allen uit eten gegaan. We zijn naar Beefeater gegaan, een soort Amerikaans restaurant. Ik ben geen fan. Het uitzicht is bagger aangezien het aan de drukke straat achter de Primark zit en het eten is niet superbijzonder. Ik had een lekkere, maar droge, steak. Op zich prima maar niet een restaurant waar ik vaker heen zou willen gaan. In het begin was het best wel awkward maar later werd het een hele gezellige avond. Wel was ik heel blij dat Lee, Janes zoon mee was. Zo was ik tenminste niet de jongste haha.

Vanavond staat er niks meer op de planning. Ik ben net de stad in gegaan om een paar rubber laarzen te kopen, want morgen gaan we naar Weston-super-Mare: naar zee!!!! Ik heb er enorm veel zin in om even lekker uit te waaien. 's Avonds staat het Spaanse diner gepland. Voor zover ik weet wordt er Paella, Spaanse omelet en tapas gemaakt maar ik wacht het allemaal rustig af. We eten bij mij thuis. Vorige keer waren er 20+ mensen aanwezig en deze keer lijken we over de 25 heen te gaan. Dat moet wel een gezellige avond worden!